لایه بندی فرش ها

شاید تا الان بارها و بارها درمورد اسم لایه بندی فرش به گوش شما خورده باشد، ولی تصور درستی از آن نداشته باشید. شاید هم چیزی که به خاطر می آورید، برای سال های خیلی دور است. زمانی که مادربزرگ ها چندین فرش گلدار و سرخ ایرانی را روی هم پهن می کردند! در حالی که این تکنیک دیگر به این شکل عمل نمی کند.

امروزه تکنیک لایه بندی فرش، یکی از تکنیک های برتر و ترند سال های اخیر است. ما در این مقاله سعی کردیم در مورد قوانین آنها برای لایه بندی فرش و نحوه اجرای این ترند برای فضای شما صحبت کنیم.

پس با ما همراه باشید…

فرش ها افزودنی فوق العاده ای برای اتاق ها هستند آن ها می‌توانند رنگ کل فضا را تنظیم کنند و به اتاق روح ببخشند و لایه بندی فرش یک راه عالی برای لذت بردن از رنگ، طرح و بافت است. راه های زیادی برای ایجاد این ظاهر در خانه شما وجود دارد و می تواند بسیاری از مشکلات دکوراسیون را حل کند.

فضا را تعریف کنید

اگر فضای نشیمن بزرگی دارید و با چیدمان مبلمان مشکل دارید، لایه بندی فرش می تواند کمک کننده باشد. قوانین چیدمان فرش می گوید که بین لبه های فرش و دیوارهای اتاق باید تقریباً 30 تا 50 سانتیمتر کف خالی وجود داشته باشد و تمام مبلمان باید روی فرش قرار گیرند. ولی اگر فضای شما بیش از حد بزرگ و همه چیز با فاصله به نظر می رسد، قرار دادن یک فرش کوچکتر در مرکز اتاق می تواند به زمین کمک کند و به آن تعریف جدیدی بدهد.

فرش ها همچنین به شما این امکان را می دهند که با خطوط و زوایای اتاق بازی کنید و چشم را به جایی که می خواهید بکشید. شما می توانید یک فرش را بر روی یک فرش دیگر با زاویه 45 تا 90 درجه قرار دهید. فرش پایه بزرگتر شما باید صاف و همراستا با مبلمان قرار گیرد. سپس می‌توانید فرش کوچک‌تر خود را بردارید و جهت آن را تغییر دهید. با آن آزمایش کنید و ببینید که آیا ظاهر آن را دوست دارید یا خیر.

لایه بندی فرش زمانی بهترین کارایی را دارند که دو فرش شما دو سایز متفاوت باشند. یکی باید بزرگتر باشد و بقیه باید کوچکتر باشند و به عنوان تزیین عمل کنند.

نقطه ای را برجسته کنید

قرار دادن یک فرش کوچک روی یک فرش بزرگتر می تواند چشم را به آن ناحیه خاص هدایت کند. بنابراین اگر میز قهوه‌خوری، صندلی لهستانی یا هر نوع قطعه خاص دیگری دارید که می‌خواهید برجسته شود، لایه‌بندی فرش راهی عالی برای انجام آن است. همچنین این تکنیک برای انجام برعکس آن نیز بسیار عالی است. اگر مبلمان یا عنصر معماری دارید که می‌خواهید بپوشانید، یک فرش کوچک در قسمت دیگری از اتاق می‌تواند چشم را از آن منطقه دور کند.

رنگ در لایه بندی فرش

دلیل اصلی که مردم دوست دارند فرش را لایه لایه کنند این است که به آنها فرصت آزمایش رنگ را می دهد. برخی از افراد فرش رنگی را که تمام کف آنها را پوشانده است بیش از حد می دانند، بنابراین لایه بندی اجازه می دهد تا پایه ای خنثی با رنگ کمتری داشته باشد. برای افراد دیگر، درست برعکس، یک فرش تنها رنگ کافی را ارائه نمی دهد. خوشبختانه، دلیلی وجود ندارد که نتوانید رنگ را روی رنگ لایه بندی کنید. نکته کلیدی این است که رنگ هایی را پیدا کنید که مکمل یکدیگر و بقیه وسایل داخل اتاق باشند.

سال‌ها پیش، روند لایه‌بندی فرش ساده بود، یعنی قرار دادن یک قطعه طرح‌دار روی فرش سیزال یا دیگر فرش‌های الیاف طبیعی. اما امروزه طراحان داخلی و صاحبان خانه ها فرش هایی را انتخاب می کنند که از نظر زیبایی با یکدیگر صحبت کنند. آن ها می گویند همه چیز در مورد هماهنگی رنگ است. اگر رنگ‌هایتان با هم هماهنگ باشند، می‌توانید الگوها را با هم ترکیب کنید و اگر نه، اتاق تان شبیه یک سیرک می‌شود!

بنابراین، مطمئن شوید که رنگ‌های فرش شما مکمل یا هم خانواده هستند، یعنی سایه‌های متفاوتی از یک رنگ.

الگوها و پترن ها در لایه بندی فرش

لایه‌بندی فرش‌های طرح‌دار روی هم کمی دشوارتر از لایه‌بندی فرش طرح‌دار روی فرش ساده است، اما امکان‌پذیر است. هنگام آزمایش با این ظاهر سعی کنید از رنگ هایی استفاده کنید که شدت یکسانی دارند. به عنوان مثال، رنگ های پاستلی را با رنگ های درخشان مخلوط نکنید.

الگوهای مختلف اغلب می توانند با هم عالی به نظر برسند، مخصوصا اگر در یک خانواده رنگ باشند. در نهایت هنگام لایه بندی الگوها، بهتر است به چشم خود اعتماد کنید و با حس خود پیش بروید. اگر ظاهر آن را دوست دارید، با آن همراه باشید.

لایه بندی فرش با بافت های متنوع

مخلوط کردن بافت ها هنگام لایه بندی فرش یکی از راهکارهای عالی و جذاب برای اینکار است. در کنار اجازه دادن به فرش ها برای افزودن بافت به اتاق، باید بافت خود فرش را نیز در نظر بگیرید.

نیازی به استفاده از چندین رنگ و طرح ندارید تا این ظاهر را برای خانه خود به کار ببرید. لایه بندی فرش هایی که بافت های متفاوتی روی هم دارند راهی عالی برای عمق بخشیدن به اتاق است. فرشی از پوست گاو را روی فرش سیزال، یا پوست گوسفندی روی فرش جوت، یا هر چیز نرمی را در بالای یک بافت صاف در نظر بگیرید.

لایه بندی فرش برای حل نواقص

لایه بندی گزینه مناسبی برای زمانی است که فرش ها خیلی کوچک یا ناقص هستند اما طرح جذابی دارند. بسیاری از فرش‌های عتیقه لزوماً اندازه مناسبی ندارند، اما شما عاشق رنگ‌ آن هستید. به جای اینکه خود را به قالیچه را به فضای کوچکی ببرید، آن را لایه لایه کنید! از یک فرش سیزال که نسبتاً ارزان است استفاده کنید و سپس فرش آنتیک خود را روی آن قرار دهید.

اما همچنین به ما گفت که لایه‌بندی فرش فقط برای اتاق نشیمن شما نیست. این تکنیک در هر جایی کار می‌کند، به‌خصوص اگر کف‌های چوبی سخت داشته باشید. این درست نیست که از فرش فقط در اتاق نشیمن استفاده شود. می توانید از فرش ها و تکنیک لایه بندی فرش در راهرو، دفتر کار، آشپزخانه یا حتی اتاق اتاق خواب  کمک بگیرید. لایه‌بندی فرش‌ها به هر فضایی، به‌ویژه در ماه‌های پاییز و زمستان، احساسی دوست‌داشتنی و دنج می‌بخشد.

طرح در لایه بندی فرش

موفق‌ترین لایه‌بندی، یک فرش طرح‌دار قدیمی (مثلاً ایرانی) است که با یک فرش طبیعی بافته شده (مثلا جوت) ترکیب شده است.

با اینحال از ترکیب الگوها، بافت ها و حتی اشکال نترسید. در هر صورت، یک فرش طرح دار باید همیشه در بالا باشد. یادتان باشد هرچه الگوی بیشتری روی فرش باشد، کمتر متوجه لکه های شکلات یا چای خواهید شد!

لایه بندی فرش در اتاق های بزرگ

استفاده از فرش های چند لایه در اتاق های بزرگ راه حلی مفید است. در اتاق‌های بزرگ‌، می‌توانید با استفاده از یک فرش پایه که بیشتر فضای کف را می‌پوشاند، دو فضای مجزا در اتاق ایجاد کنید و سپس یک فرش کوچک‌تر زیر مبل و یک جفت صندلی در یک انتهای دیگر اتاق قرار دهید.

بسیاری از مصرف‌کنندگان فرشی را می‌خرند که خیلی کوچک است. اگر این اتفاق بیفتد، قرار دادن یک فرش بزرگتر در زیر آن باعث تعادل اتاق می شود.

سایز بندی فرش در لایه بندی آن ها

قالیچه های لایه بندی زمانی بهترین نتیجه را دارند که سایزهای متفاوتی داشته باشند. یکی باید بزرگتر و مسلط تر باشد و بقیه باید کوچکتر باشند و به عنوان تزیین عمل کنند.

نکته دیگر: یک راه عالی برای استفاده از فرش های کوچکتر در یک اتاق این است که آنها را در یک سبد قرار دهید و وقتی مهمان دارید آنها را پهن کنید.

باید یک حاشیه با اندازه مناسب در اطراف فرش در بالا وجود داشته باشد. اندازه فرش بالایی باید تقریباً دو سوم فرش پایینی باشد. این در صورتی است که شما فقط از دو فرش برای لایه بندی استفاده می کنید.

در صورت لزوم، می توانید بیش از یک فرش را روی فرش اصلی قرار دهید. اگر از دو فرش در بالای فرش پایه استفاده می‌کنید، می‌توانید روی فرش دوم متمرکز کنید. سپس سومین فرش کوچکتر را روی فرش دوم همپوشانی کنید، نه اینکه سعی کنید همه آنها را در مرکز روی هم قرار دهید.

می توانید بازی با زاویه را امتحان کنید و از آن برای برجسته کردن یک مبلمان در نقطه کانونی استفاده کنید.

تفاوت در جنس فرش ها

یک فرش طبیعی نقطه پایه خوبی است زیرا بیش از یک تن رنگ در آنها وجود دارد. این یک زیرسازی بادوام است که می‌توانید با فرش‌های نرم‌تر روی آن بپوشانید. می‌توانید از یک فرش پرز بلند روی آن استفاده کنید. یک فرش با پرز نرم در بالای یک فرش نازک بافته شده.

اگر می خواهید یک بافت طبیعی درشت را برای فرش پایین انتخاب کنید، یک فرش نازک نرم برای روی آن انتخاب کنید.

شکل و چیدمان در لایه بندی فرش ها

از پوشاندن قالیچه هایی با شکل نامنظم، مانند فرش های پوست گاوی، نترسید. اگر پوست ها را لایه لایه می کنید، لازم نیست که در مرکز فرش پایینی قرار بگیرند. می توانید با چیدمان های مختلف بازی کنید و زوایای مختلف را امتحان کنید.

فرش بالا حس جدیدی به اتاق نشیمن می بخشد و می توان از آن برای برجسته کردن قطعات مختلف مبلمان استفاده کرد. مانند جلب توجه به میز قهوه خوری یا مبلمان دیگری.

جمع بندی:

لایه بندی فرش راه بسیار خوبی برای افزودن جذابیت، رنگ، بافت و ابعاد به اتاق نشیمن است. یا به هر فضایی! با این تکنیک می توانید ظاهری بسیار متفاوتی به وجود بیاورید. فرش های زرباف با توجه به ابعاد کوچکشان و نرمی و لطفاتی که دارند، برای این تکنیک بسیار مناسب هستند.

در ضمن، همین نکات در مورد طراحی فرش در فضای باز نیز صدق می کند. امیدوارم این نکات برای شما مفید بوده باشد و به اضافه کردن طرح و رنگ به خانه شما کمک کند!