چیدمان اصولی یکی از نکات مهم برای هر یک خانه است. با قوانین ساده در این مقاله یاد میگیرید که چگونه تمام اتاق های خانه خود را تزئین کنید و یک چیدمان اصولی و درست داشته باشید. بسیاری از تزئینات بر اساس حس و تجربه چیدمان میشوند، اما برخی از آنها از قوانین ساده ریاضی پیروی می کنند. چهار متخصص طراحی بزرگ نسبتها و معادلات هنری یک چیدمان درست را بب شما به اشتراک میگذارند تا به یک دیزاین عالی و خیره کننده برسید.
بانی ویلیامز که به خاطر طراحی فضاهای زیبا و کلاسیک معروف است، نبوغ خاصی برای گروه بندی آثار هنری و چیدمان اصولی یک دیوار هنری دارد. توصیه های نوشته شده در اینجا برای آویزان کردن تصاویر در یک به سبک سالن پذیرایی است، اما فرمول ویلیامز می تواند برای هر دیوار خالی استفاده شود.
مجموعه ای از آثار هنری به یک لنگر یا تکیه گاه مانند کنسول، میز و یا صندلی نیاز دارند. موردی که انتخاب می کنید به تعیین ابعاد تابلوها کمک می کند. به طور کلی، لبه بالاییِ بالاترین قاب باید حدود 215 سانتیمتر از زمین فاصله داشته باشد، و پایین ترین قطعه باید 12 تا 15 سانتیمتر بالاتر از مبلمان باشد. مرکز چیدمان نیز در سطح چشم باشد. اجازه دهید لبه های بیرونی ترین قاب ها 8 تا 15 سانتیمتر فراتر از کناره های مبلمان گسترش یابد.
قطعات هنری مستطیلی و مربعی را با هم ترکیب کنید و عمدتاً آثاری با اندازه مشابه انتخاب کنید، به این ترتیب از نتیجه یک چیدمان اصولی با رعایت قوانین آن خواهد بود. استثنا: شما به یک قطعه نیاز دارید که یک سوم بزرگتر از بقیه باشد تا برای شما یک نقطه کانونی ایجاد کند. بهتر است این قطعه در مرکز یا یک طرف دیوار قرار بگیرد. برای افزودن تنوع، انواع مدیوم ها (آبرنگ، عکس، طرح)، مقیاس (برخی از نمای نزدیک، برخی از پرسپکتیوها) و سبک ها و رنگ های مختلف را انتخاب کنید.
ایجاد تعادل بین راحتی و طراحی در این منطقه می تواند یک چالش باشد. طراح براد فورد شما را در این مورد راهنمایی می کند.
فورد می گوید: «برای یک چیدمان اصولی اگر فرش شما فقط زیر میز وسط مبل جا می شود، خیلی کوچک است. به دنبال فرشی باشید که نزدیک به 60 درصد اتاق را پوشش دهد و حداقل 30 سانتیمتر از فضای کف در اطراف باقی بماند. توجه به مبلمان را فراموش نکنید. اگر مبل شما کوتاه است و نزدذیک زمین قرار می گیرد، هر چهار پایه را روی فرش یا خارج از آن قرار دهید. مدلهای بلندتر با پایه های متمایز میتوانند در صورت تمایل، پایه های جلویی روی فرش و پایه های عقبی خارج از فرش قرار بگیرند.
مانند آثار هنری، اندازه بهینه میز وسط مبل تعیین می شود. یکی را انتخاب کنید که دو سوم عرض مبل و چند سانتیمتر پایین تر از صندلی ها باشد (این میزها معمولا 35 تا 40 سانتیمتر ارتفاع دارد). فورد میگوید: «میان میز و صندلیها 45 سانتیمتر فاصله بگذارید تا مردم بتوانند راه بروند اما همچنان به میز نیز به راحتی دسترسی داشته باشند. میزهای کناری باید به همان ارتفاع یا چند سانتیمتر کوتاهتر از بازوهای مبل باشند.
یک مبل سه نفره استاندارد با سه کوسن 50 سانت مربعی زیبا به نظر میرسد. دو عدد در یک طرف و یکی در طرف دیگر قرار دهید. الگوهای متفاوتی را برای هرکدام امتحان کنید، مثلا یک ست همسان (با یک موتیف پررنگ) را با مدلی که متضاد است (راه راه) جفت کنید. روی صندلی های دو نفره، دو کوسن کافی است.
برای چراغهای رومیزی نزدیک مبلها و صندلیها، هنگام نشستن مطمئن شوید که پایین هر سایهبان هم سطح چشم باشد. در غیر این صورت شما و مهمانانتان در نهایت به لامپهای برهنه خیره میشوید.
175 سانتیمتر ارتفاع ایده آل لامپ کف است، زیرا لامپ را چه نشسته و چه ایستاده پنهان می کند. نکته فورد: یک چراغ زمینی در یک طرف مبل و یک چراغ رومیزی در طرف دیگر را امتحان کنید.
وقتی صحبت از الگوها و پترن ها در یک چیدمان اصولی به میان میآید، به یک اتاق با طراحی جسور و پر جنب و جوش میرسید. جسورانه ترین الگو (مانند طرح گیاهان) را به یکی از سه جزء کلیدی اتاق – دیوارها، مبل یا فرش اختصاص دهید. سپس دو یا سه طرح کوچکتر و کمرنگتر (مانند نقطهها و راه راهها) که حداقل نصف اندازه طرح اصلی غالب هستند اما در یک پالت هستند، را در کنار قبلی بیاورید. خواهید دید که چه طرح خیره کننده ای ایجاد میشود.
در یک چیدمان اصولی به جای اینکه این اتاق را یک ویترین دست نخورده بگذارید، به یک مکان گردهمایی دعوت کننده تبدیل کنید. آماندا نیسبت، دکوراتور محاسبات خود را با شما به اشتراک می گذارد.
در یک چیدمان اصولی میز باید به اندازهای بزرگ باشد که هر مهمان بتواند وسعتی به عرض 60 سانتیمتر داشته باشد. میز را در مرکز قرار دهید، اما اگر اتاق خیلی بزرگ است، ممکن است بخواهید آن را نزدیکتر به یک دیوار قرار دهید تا راحتتر باشد.
بین دیوار و پشتی صندلی های کشیده شده حداقل یک راه عبور 60 سانتی در نظر بگیرید.
پایین ترین نقطه لوستر باید 60 سانتیمتر بالاتر از مرکز میز باشد تا مانع دید دیگران نشود. از بزرگ بودن لوستر نترسید. نیسبت می گوید: “شما باید خلاء عمودی و افقی را نیز پر کنید.”
به دنبال بوفهای با ارتفاع 90 تا 105 سانتیمتر باشید. آن را به اندازه کافی عمیق انتخاب کنید که یک بشقاب را در خود جای دهد. طول آن را نیز به تناسب اتاق در نظر بگیرید.
فرشها برای گرفتن صدا و عایق کردن فضا مهم هستند، ضمن اینکه فضا را دنج و صمیمی نشان می دهند.
شما می توانید با آویزان کردن یک آینه بزرگ حدود 10 سانت بالای بوفه، به آن کمی عظمت ببخشید. اطمینان حاصل کنید که بوفه 15 سانت از دو طرف آینه، پهن تر باشد.
وسایل را حداقل 12 سانت بالاتر از زمین نصب کنید. اگر آنها را روی یک بوفه نصب میکنید، بین دیوارکوب و لبه آینه یا هنری که در کنار آن قرار دارد، فاصله بین 15 تا 20 سانتیمتر بگذارید.
الین گریفین، طراح خوش فکر یک دایره المعارف با نسبت های عالی را در اینجا برای داشتن یک چیدمان اصولی در اتاق خواب رویایی توصیه میکند.
گریفین می گوید: «در یک چیدمان اصولیف بعد از خود تخت، دیوار بالای تخت قابل مشاهده ترین قسمت در یک اتاق خواب است، بنابراین آن را خالی نگذارید. “آن را با چیزی پر کنید که باعث لبخند شما شود.” این هنر نباید کمتر از دو سوم فضای بالای سر تخت را اشغال کند و بهتر است از لبه های آن فراتر نرود. از ابعاد کوچک دوری نیز کنید.
گریفین میگوید: «من دوست دارم تختهسری 120 سانتیمتر بلند باشد، بنابراین وقتی بالشها ایستادهاند میتوانید آن را ببینید». اگر بزرگتر باشد، باعث می شود تا سقف کوتاهتر به نظر برسد. البته برای سقف های بلندتر می توانید یک تخته سر بزرگ را انتخاب کنید. در اینصورت بهتر است قطعات دیگر را نیز بلند انتخاب کنید تا اتاق را متعادل نگه دارید.
اینها زمانی بهترین به نظر می رسند که چند سانت پایین تر از رختخواب باشند. ارتفاع 60 تا 70 سانتیمتر برای این میزها عالی است.
گریفین می گوید: «شما نمی خواهید یک لامپ کوچک روی یک میز بزرگ یا یک میز کوچک با یک لامپ بلند داشته باشید. ” ارتفاع بالای لامپ ها باید یکسان باشد. اگر لامپهای شما کوتاه است، با گذاشتن کتابهای زیبا زیر پایه آن، تقلب کنید و آن را بلندتر نشان دهید. و اگر عمق میز زیادی برای بازی ندارید، از سایه بیضی یا مستطیل شکل به جای دایره استفاده کنید.
گریفین میگوید با حداقل چهار بالش شروع کنید، آنها را به ترتیب نزولی بچینید و بزرگترین آنها را در پشت قرار دهید. سپس در صورت تمایل می توانید بالش های کوچک و تزئینی را در جلو قرار دهید. گریفین میگوید: «مهم نیست چقدر بالش دارید، راز این است که اندازهها را تغییر دهید اما به این ترتیب پایبند باشید.
گریفین میگوید یک نیمکت شیک در پای تخت میتواند اتاق را زیباتر نشان دهد. سبکی را انتخاب کنید که طول آن دو سوم عرض چارچوب تخت باشد. البته یادتان باشد نیمکت را به فضا اضافه نکنید مگر اینکه حداقل 90 سانتمتر فضای آزاد روبروی تخت داشته باشید. در غیر اینصورت احساس خواهید اتاق بسیار شلوغ است.
در یک چیدمان اصولی یک قالیچه باید به طور قابل توجهی بزرگتر از خود تخت باشد. حداقل سی سانت از هر طرف تخت بزرگتر باشد. اگر یک جفت فرش کوچک کنار تخت را ترجیح می دهید، به دنبال فرش هایی باشید که 75 درصد فضا را از انتهای میز تا پای تخت پوشش می دهند.
یک قانون کلی برای دستیابی به یک طرح منسجم و یک چیدمان اصولی (در هر اتاق) وجود دارد و ان این است: یک رنگ برای 60 درصد اتاق انتخاب کنید، از دو رنگ برجسته (هر کدام 15 درصد) استفاده کنید. در مورد بقیه چیزها می توانید از طرح ها و نقوش یا رنگی که روشن تر از بقیه است، استفاده کنید (10 درصد).